ŞİKAYET - ÖYKÜ - MUAYENE - TETKİK

Tüm sosyal ilişkiler başlarken olduğu gibi hastayla hekim karşı karşıya geldiği anda da önce bir tanışma ve konuşma olmalıdır. Muayene başlarken yapılacak en kötü şey, hiç konuşmadan doktorun önüne bir tomar tetkik ve film raporu konmasıdır.

Elbette eski sonuçlara bakılacaktır. Ama sırası geldiğinde.

Direkt eski sonuçlarla başlarsanız, hekimin alışık olduğu standart hasta değerlendirme sırasını baştan altüst etmiş olursunuz. Hekimin kendi usulünce sizi ve sorunlarınızı tanıma, gözleme, dinleme ve anlama fırsatı kısıtlanır, bakışı ister-istemez doğru ya da yanlış önceden zikredilmiş belli bir tanıya kanalize olur. Bu arada sağlıklı iletişim de daha ilk saniyede zaafa uğrar.

-Doktorunuz önce sizi gözlemeli,
-Kendi ifadelerinizle sizi o anda hastaneye getiren şikayetlerinizi dinlemeli,

-Sonra yakınmalarınızın gelişimini, öyküsünü öğrenmeli,
şikayetlerinizin süresini, özelliklerini, gidişatını sorgulamalı ve anlamalıdır.

-Daha sonra sizin ve kan bağı bulunan akrabalarınızın geçmiş hastalıkları kaydedilmelidir.
Sağlık özgeçmişiniz sorgulanırken;
*varsa önceden tanı konulmuş hastalıklarınız,
*geçirdiğiniz ameliyatlar,
*kullandığınız ilaçlar,
*alkol, sigara vb. alışkanlıklarınız, alerjileriniz,
*kan bağı bulunan akrabalarınızdaki kanserler,
*kalıtımsal hastalıklar mutlaka belirtilmelidir

-Sonra muayene yapılmalıdır.

-En son olarak da eski tetkikler ve filmler değerlendirilmelidir.

Bu iş akışı (şikayet-öykü-muayene-tetkik) hekimlik mesleği pratiğinde klasikleşmiş çok temel bir sıralamadır.

Doktor kendi değerlendirmesini yaptıktan sonra artık geçmişte konulan teşhisler açıklanarak sonuca sağlıklı bir katkı yapılabilir.

Muayene biterken yaplılacak en kötü şey ise eski tetkiklerin ve önceden üzerinde durulmuş teşhislerin doktora sunulmaması veya ondan saklamasıdır. Eğer hastaya aynı filmler ve tetkikler tekrar yapılacaksa hasta gereksiz bir zahmete ve külfete katlanacaktır. Eğer farklı işlemler yapılacaksa, hastanın kendi kafası karışacak, huzuru kaçacaktır.

Muayene sonunda eski sonuçların doktor tarafından yorumlanması faydalıdır. Hem hekimin teşhis koyması kolaylaşır hem de durum-vaziyetin hasta tarafından anlaşılması kolaylaşır.